Hamza Yıldız Takip et

Akşam karanlığı basmak üzereydi. Kapım çalındı. Açtım O. Odaya geçti, paltosunu ve şapkasını çıkardı, divanın üzerine bıraktı. Sandalyesini çekti ve oturdu. - Karnın aç mı? - Yok. Hiç yemek yediğine tanık olmamıştım zaten....

Sessizce gelip karşıma oturdu Bilge. Cigarasını sarmasını bekledim ve demli, şekersiz çayını önüne koydum. Gözlerini teşekkür için yumdu biliyorum. Onun çayı ikinci defa bardakta demlenirdi, ağır ağır yudumlardı. Çay ve cigara tadıyla...

Çayından bir yudum aldı, sigarasından derince bir nefes... Radyoda hicaz saz semaisi kendi ritminde yuvarlanıyordu... O derin bir çukura dalan gözlerini yüzüme çevirdi usulca. Sobada odun çıtırtıları ve huzur... Önündeki kitabı ve not aldığı...

1995 Genel seçimlerinde MHP barajın altında kalmıştı. Genel merkez tepeden bir aday göndermişti. Seçmende kabul görmedi zaten. O zaman aday olma kararı verdim.  1999 yılında da aday oldum, Ayvacık ilçesinde sürgündeyken okul sonrası...

Bu lodos fena savuruyor dalgalar canavarlaştı kaptan Haritaya bir göz at sanki ceviz kabuğundayız Savruluyoruz ilk ada, ilk liman, ilk kara nerede Sürgünde ölmek de mi var kaderimizde Balıklara yem olmak yabancı denizin dibinde Kayıplar listesinde...

Bu ülkede artık çok azalsa da bizi mutlu edecek bir olay yaşanıyor, seviniyoruz, paylaşıyoruz. Birileri ise hemen bu mutluluğumuza limon sıkmak için hazır bekliyor. Yaptıkları eleştiri olsa eyvallah ama herifler mutlu insanlara, mutluluğu haram...

Babam Almanya'ya gitsin hayatını kurtarsın diye götürdü, Balıkesir'e sanat okuluna yazdırdı beni. Böylece on dört yaşımda gurbetin kapıları da ardına kadar açıldı. Sisli bir Çan sabahında, elimde valizim, bindim bir burunsuz...

Sen alıp başını gittin Ben gidemem Lamia Bekleyeni yoksa aşkın Hüzünlü yalnızlıklar ve umut Ardında sıcacık hatıralar yoksa Masanda soğuyan çayın Derin bir iç çekmenin Hükmü kalır mı içe kanayan sevdaların Sen alıp başını gittin...

Gece perdelerini kapatınca pencereme Masamda yarım kalmış bir şiir Adresini yitirmiş mektuplar Kulağımda hüzünlü şarkılar Hayaller, hatıralar, özlemler Sıraya girer izleri silinenler İçim titrer adın dudaklarımdan dökülünce Masalsız...

Bu suskunluk hayra alamet değil kaptan Ya bir isyan çıkacak veya fırtına kopacak İçimde bir sıkıntı var, bu gemi bana dar Bir liman bul sığınacağımız yoksa kan akacak Veya bir ada, bu kayalıklarda boğulmadan Neden hala üstümüzde martılar...

Her defasında Paslı bıçaklarla sırtımdan vuruldum İhanetlerden yoruldum Lamia Dost eliydi yaralayan Derdi içe kanayan İtiraf edemediğim Şeytanın çapraz sorgularında Zaman küllendiriyordu acıları Yalnızlığım vicdana yaslandığında Nefeslenen...

İlkokulun iki yılını Maltepe Köyünde okudum. Babam maden ocağında çalışıyordu. Sonra yine Çan'a döndük. Üçüncü sınıfa Atatürk ilkokulunda devam ettim. M.Emin Avunç öğretmenim ile bir yıl beraber olduk. Dördüncü sınıfta...

Bir turna kanadından selam gönderdim Lamia Mağlup birikimler, deniz ötesi düşler Gözlerin bahar yeşili mi hala Avuçlarımda masmavi bir gökyüzü Güz rüzgârlarını unutma Ve geciken yağmurları, bulutları Dökülecek dallarından hatıralar...

Sonbahar indi dağlardan yamaçlara doğru içimizde şimdiden sıcak hatıraları kalan yaza nazire yaparcasına. Yerlerde savrulan çınar yaprakları çoğaldı. Yalnızlığa üşümeye başladı insanlar. Uzayan geceler önümüze önümüze getiriyor...

Beton apartmanlara boğulmadan önce ahşap veya kagir evlerimizin arka bahçeleri vardı. Mahremi ve özeliydi hayatımızın. Meyve fidanlarımız serpilirdi kenarlarına. Ve kuşlar konaklardı dallarında. Mevsimine göre soğan,sarımsak,marul,ıspanaklar...

Seni sevdim, geceler boyu hayallerimde büyüttüm Kim dediler, güldüler, o fahişe dediler adına dair Ne sevdayı bildiler oysa ne hayatta imkansız aşkları Bir kediden, bir köpekten artığı kıskananlardı bunlar Cehennemi yaratan ve cenneti bizden...

Sabahları sise uyanırdık bu şehre kördük Göz gözü görmezdi birer hayalet gibiydi insanlar Fena kalabalık olurdu sokaklar ve fena çamur En çok ayaklarımız üşürdü ve kıpkırmızı burnumuz Kömür kokardı zaman, ekmeğe akardı umutlar...

Ulaşılmaz bir dağın mahreminden mi çaldın gözlerini Nasıl ayak değmemiş sırlarına götürüyor fena esrarlı Bulutlara sarılmış masalları taşıyor yetim çocuklara Yağmur ha yağdı,ha yağacak kuruyan yüreklere Bir cigara yakacak yalnızlığa...

İnsanlar ve olaylar artık ilgilendirmiyor beni. Fikirler, idealler, hayaller ve hatıralar üzerinde yoğunlaşıyorum.Anlatmak değil anlamaya çalışıyorum. Bunun için suskunluğun ortasındaki yalnızlıklara sığınıyorum. Şiirler, denemeler ve...

Yağmurun teneke çatılara düştüğü akşam ne kadar yalnızdım. Radyodan lamba fitili yalnızlıklara akıyordu türküler ve kağıdın nasibine kalan hasrete dair şiirler. Düşlerin daveti ertelemezdi. Kırık, dökük bir sonbahardı kapımı çalan....

Türk dilini mukaddes bilirim. Ana sütüm gibi helaldir. Eski veya yeni kelime ayrımı yapmam. Yazı ve şiirlerimde hayal dünyama ve derdimi açan kelimelere yer veririm. Gerektiğinde ağız veya lehçelerden de örnekler alırım. Bu dilimizin zenginliğidir....

Ne çok şey değişiyor hayata dairBu sokak artık benim sokağım değil meselaAyakkabılarıma yapışan çamuru bile yokNe açık pencerelerinden savrulan perdelerNe cam önüne sıralanan çiçekler kalmışGönül kapıları birer birer kapanmış Çocukları...

Gece perdelerini üzerimize örtecek LamiaBaharın nefesi nasıl şehvetle soluklanacakHasret iki dudağın buluşmasına dar gelirAşk beklenmedik anda ansızın gelirÖperim, dudakların harman bereketi olurBir şehir bu kadar insan ve hatıra kokarHatırlanması...

Sırtlarında mısır çuvallarıYüreklerinde güneş taşıyanKadınlar gelirdi değirmeneZıva Deresi denize akardıDeğirmen tıkırtısı hayataKahraman kadınlardı onlarKendilerini yaşatmaya adamışlardıHer ölüme iki can doğuruyorlardıAğlamayı...